Zadośćuczynienie jest sposobem naprawienia szkody niemajątkowej, czyli krzywdy mającej postać cierpienia fizycznego lub psychicznego. Można się o nie ubiegać w momencie, gdy powstaje krzywda wywołana naruszeniem dobra osobistego, uszkodzeniem ciała, czy wywołaniem rozstroju zdrowia.
Kiedy przysługuje mi zadośćuczynienie?
Zadośćuczynienie, zgodnie z definicją, przysługuje wtedy, gdy ma miejsce krzywda wywołana śmiercią osoby najbliższej w wypadku komunikacyjnym lub na skutek popełnienia przestępstwa. To jednak nie wszystko. Nie należy zapominać również o takich sytuacjach, jak:
- krzywda wywołana zakażeniem chorobą zakaźną na terenie szpitala lub innej placówki,
- krzywda wywołana uszkodzeniem ciała powstałym w wyniku zdarzenia drogowego,
- cierpienie wynikające z błędu medycznego i konieczności przeprowadzenia kolejnego zabiegu,
- krzywda wynikająca z gwałtu.
Sytuacje wymienione powyżej to rzecz jasna jedynie kropla w morzu przypadków, w których zadośćuczynienie może zostać wypłacone.
Zadośćuczynienie – kto może się o nie domagać i kto jest zobowiązany do zapłaty?
Za zapłatę zadośćuczynienia, podobnie jak za wypłatę odszkodowania, odpowiada ubezpieczyciel. W tym przypadku należy jednak mieć jeszcze na uwadze, że osobą odpowiedzialną za finansowe pokrycie krzywdy jest jej sprawca. Zapłaty zadośćuczynienia może z kolei domagać się sam pokrzywdzony lub, w przypadku jego śmierci, spadkobiercy wspomnianej osoby.
Wysokość zadośćuczynienia
Jak zdecydowana większość osób wie, sposobem na naprawienie krzywdy jest przyznanie poszkodowanemu odpowiedniej sumy pieniężnej. Jej wysokość jest ustalana przez sąd, który stara się, aby ilość pieniędzy była wprost proporcjonalna do wyrządzonej krzywdy. Oczywistym jest, iż żadna kwota nie jest w stanie wynagrodzić cierpień poszkodowanego lub jego bliskich. Sąd bierze jednak pod uwagę takie aspekty, jak:
- długotrwałość szkody,
- rodzaj i charakter cierpienia,
- intensywność i nieodwracalność skutków szkody, zarówno fizycznych, jak i psychicznych.
Nie bez znaczenia pozostają również takie kwestie, jak na przykład ewentualna konieczność opieki osób trzecich nad poszkodowanym, poczucie wykluczenia po rozpatrywanej sytuacji, czy utrata perspektyw na przyszłość, która jest szczególnie częsta w przypadku młodych osób. Sąd jest zobligowany do uwzględnienia całokształtu okoliczności sprawy, w tym wieku poszkodowanego, czy jego udziału w sprawie.
Zadośćuczynienie powinno być określone tak, aby przedstawiało realną wartość ekonomiczną krzywdy. Jeśli czujesz, że zostałeś/aś potraktowany/a nieodpowiednio, zgłoś się do Kancelarii Ruskowiak.